Dziekanka czy Tworki…

Zgodnie z ostatnimi ustaleniami – 11–tego lipca Fayka została wewnątrz opiankowana pianką zamknięto–komórkową PUR.

Mój przyjaciel Darek napisał, że wnętrze, przypomina Dziekankę – a jest to poznański odpowiednik naszych pruszkowskich Tworek….

Wizualnie muszę się zgodzić, ale pianka PUR jest bardzo, bardzo twarda. Więc pacjenci mogli by się trochę o nią poobijać 🙂 Choć trzeba przyznać, że Darek chyba nieźle zauważył związek wyglądu pianki z moim szalonym pomysłem budowy Fayki.

Tej pianki PUR używa się także do izolowania dachów budynków, potem tylko się to maluje i wytrzymuje toto bez dotykania podobno piętnaście lat. I to na powietrzu. Wewnątrz jachtu przykryta sklejką powinna być wieczna. Przynajmniej w kontekście czasu życia armatora – oczywiście nie tego prognozowanego przez ZUS.

Ponieważ struktura powierzchni nie jest gładka – trzeba to docinać równo z wręgami – by dało się przymocować podbitkę ze sklejki. Robota jest koszmarna. Idzie to wolno, bo nie bardzo wiem jak ją zmechanizować, więc razem z Markiem docinamy piankę ręcznie – piłami, nożami, pazurami, zębami.

Tylko przygotowanie kabiny dziobowej zajęło mi aż dwa i pół dnia. Wcześniej dla rozrywki i wprawy docięliśmy piankę na grodzi i zamknęliśmy ją z obu stron sklejką – „na gotowo”.

Samo piankowanie trwało około trzech godzin.

Panowie przyjechali ze specjalistyczną maszyną, która pod ciśnieniem podawała do specjalnego pistoletu dwa podgrzane do 85ºC składniki. Zabawa fajna, bo w jachcie było cieplutko, plus gorąca pianka – darmowa sauna. Ale poszło sprawnie.

Podobno takie piankowanie to obecnie najskuteczniejsza forma izolacji termicznej. Równocześnie jest to dodatkowe usztywnienie oraz wygłuszenie kadłuba. Jak jest z wygłuszeniem nie wiem, ale usztywnienie daje się odczuć nogami – chodząc po pokładzie.

Teoretycznie powinienem najpierw przygotować całą powierzchnię, a dopiero potem zacząć okładać wnętrze sklejką. Jednak robota przy piance jest tak żmudna i nudna, że musiałem się oderwać. Dla odreagowania prawie w całości przymocowałem sklejkę w kabinie dziobowej, zostały małe kawałki na suficie oraz po bokach. Dokończę jutro.

Najwięcej zabawy jest z przymocowywaniem arkuszy sklejki 250×120 cm na suficie. Jestem tak dziwnie zbudowany, że mam tylko dwie kończyny górne – a przydało by się ze sześć. Ale dałem radę. Wnętrze powoli zaczyna przypominać jacht. Rozpoczęło się ostateczne pożegnanie z blachą.

Odwiedził mnie też Pan Andrzej, który ma kłaść na pokładzie Flexiteek. Sporo rozmawialiśmy, omówiliśmy moje oczekiwania. Mam nadzieję, że pokład będzie wyglądał fajnie. Nie będę o tym dużo pisał, chciałbym, aby to była dla was niespodzianka.

Jutro jadę popracować chwilkę, a w czwartek ruszam na tydzień do Londynu. Mam tam zakupione trochę zabawek – wspomniany boomlock oraz instrumenty FURUNO wraz z nową obudową do radaru. Nie chcę tego wysyłać DHL-em jak ostatnio, bo znowu coś połamią.

Myślę, że docinanie pianki oraz mocowanie sklejki zajmie jeszcze z dziesięć dni…

Do stoczni dojechała też gotowa sklejka na ściany, meble, wyposażenie. Już chciało by się zacząć, a tu ciągle to cholerne docinanie pianki…

Po szczegóły wizualne zapraszam na fotki.