Kolejna miła przygoda…

Jak już pisałem mamy gotowe i dopasowane kabiny prysznicowe z brodzikami. Zarówno dziobową (publiczną) jak i rufową (armatorską). Do pełni szczęścia brakowało mi wymyślenia jak zrobić drzwi do tych kabin. Drzwi powinny być lekkie, łatwo otwierane, szczelne, ładne i nie drogie. Jak mówią w hiszpańskim i portugalskim 3B – Bueno Bonito Barato. Kombinowałem na różne sposoby. Wszystko rozbijało się o zawiasy. Chciałem zrobić drzwi harmonijkowe trójsegmentowe z poliwęglanu lub pleksi. Tylko jakie dać zawiasy, by między segmentami woda nie leciała do kibelka…

Tak kombinowałem, kombinowałem, przeglądałem katalogi, gadałem z Markiem i nic. Aż tu rano przy goleniu w naszym mieszkanku w Biskupcu spojrzałem na panel nawannowy. Eureka! Przecież, gdybym zastosował takie połączenie szybek to mam gotowe drzwi. Moja najstarsza córeczka Daria zaprojektowała całe wnętrze tego mieszkanka i na wannie dała dwusegmentowy panel firmy Aquaform. A na marginesie, to wprowadzając trochę nepotyzmu, gdyby ktoś potrzebował profesjonalnego Architekta Wnętrz i w dodatku 3B to gorąco polecam Darię:

http://www.pracownia-projektowania.pl
http://www.pracownia-projektowania.pl/?koszary-w-biskupcu,22

Wracając do paneli. Aquaform ma takie sprytne zawiasy, z jednej strony mocujące szybę, z drugiej zapewniające szczelne połączenie, w dodatku obracające się o 360°. Gdybym tylko mógł kupić same elementy bez szyb…

Wlazłem na stronę producenta http://www.aquaform.com.pl tam odnalazłem kontakt do Pana Andrzeja Dębskiego, który jest odpowiedzialny za województwo mazowieckie. Napisałem maila z prośbą o poradę czy i gdzie mógłbym kupić same profile i zawiasy do paneli. Przyznam szczerze, że nie miałem wielkiej nadziei na odzew, a tu nazajutrz rano w drodze do stoczni w samochodzie zadzwonił telefon. Okazało się, że dzwoni właśnie Pan Andrzej z informacją, iż rozmawiał w fabryce i dowiedział się, że firma nie sprzedaje samych części. No to kiszka pomyślałem… ale Pan Andrzej kontynuował. Powiedział, że on tak łatwo nie odpuszcza i znalazł dla mnie rozwiązanie. Otóż skontaktował się ze swoim kolegą, który prowadzi internetowy sklep z wyposażeniem łazienek i ten kolega przyznał się, że ma stertę uszkodzonych paneli. W transporcie czasami firmom kurierskim zdaża się małe ooopppsss i szyba w panelu zamienia się w szklany „cukier kryształ”. Firmy ubezpieczeniowe wypłacają odszkodowanie, a uszkodzone panele zalegają w magazynie. Ten kolega zgodził się sprzedać mi za symboliczną kwotę dwa takie uszkodzone panele trójsegmentowe. Musiałem jedynie przejechać się do Żyrardowa (ode mnie 27km) i samemu wytłuc pozostałe szyby z tych paneli.

Panele kosztowały mnie po stówie za sztukę (a nówka stoi 8-9 stów)

Przywiozłem towar do domu, rozłożyłem w salonie, wziąłem siekierę i zacząłem tłuc szyby. Wbrew pozorom to nie takie łatwe, gdy się chce rozbić czteromilimetrowe hartowane szkło. A najgorsze, że rozpryskiwało się po całej chałupie. Wiesia chciała mnie tą siekierą zatłuc… Kawałki szkła znajdujemy nadal w różnych miejscach, choć to już dwa tygodnie, a przecież posprzątałem idealnie…

Rozmontowałem wszystko na części pierwsze, w AutoCAD zaprojektowałem własne szybki z mlecznego poliwęglanu i posłałem do wycięcia laserem. Powinienem mieć naprawdę fajne drzwi do kabin. I do tego 3B!

Pomyśleć, że są u nas ludzie którzy pomogą ci nawet, gdy nie zostaniesz ich klientem… Serdecznie dziękuję Panie Andrzeju!

Cały czas zachęcam do zapisywania się na imprezę. Choć i tak nie jest źle, do tej pory zapisało się już siedemdziesiąt osób!

Dla leniwych, podaję bezpośredni link do zapisów Zapisy na imprezę.

Dzisiaj byliśmy na wizji lokalnej w hotelu Galion, sprawdziliśmy też organoleptycznie umiejętności szefa kuchni. Zdecydowanie nie można do niego powiedzieć „oddawaj fartucha”.

W jachcie robota powoli posuwa się do przodu:

– brodziki, kabiny są dopasowane i pomalowane pierwszą warstwą podkładu. Jeszcze ze cztery warstwy podkładu, ze szlifowaniem pomiędzy, potem montaż i wielokrotne malowanie od wewnątrz farbą poliuretanową w kolorze ecru do uzyskania „plastikowej” powierzchni.

– do połączenia zbiorników na ścieki z wylotami zaburtowymi potrzebowałem rury odpornej na fekalia o średnicy dwóch cali. Nigdzie w kraju nie mogłem takiej znaleźć, ale w internecie i owszem. Kupiłem w UK w sklepie o fajnej nazwie A.S.A.P. Supliers – czekam na dostawę. Korzystając z jednej wysyłki zamówiłem też syrenę dwutonową (dwa tony nie dwie tony) oraz na próbę uchwyt do szafek. Szukam ładnych masywnych metalowych. Nie chcę typowego plastikowego badziewia.

– zamocowałem na gotowo główny zbiornik na wodę. Zrobiliśmy z Markiem drewniane łoże z „masywu” merbau. Może jeszcze pamiętacie blaty kuchenne na wregi wycinane potem wodą. Tak, tak dokupiłem jeden taki blat i wycinamy z niego potrzebne listwy. Nie chciałem by zbiornik opierał się na metalu – po pierwsze potencjalne skrzypienie, po drugie tarcie spowodowało by zniszczenie cynku i prędzej czy później korozję. Więc odpowiednio dobrane listwy 40x40mm wklejone na sikaflex oraz przykręcone wkrętami utworzyły idealnie wypoziomowane gniazdo do osadzenia zbiornika. Oczywiście wcześniej pomalowałem trzy razy sklejkę na ścianie za zbiornikiem oraz dodatkowo podkładówką dno i szkielet metalowy, do którego było przymocowane łoże. Zbiornik wpasował się tak dokładnie, że sam byłem zaskoczony i oczywiście bardzo zadowolony. Leży na drewnianych podkładkach, wcześniej dla pewności grubo posmarowanych sikaflexem. Dodatkowo przyspawałem go na dole do wręg, a na górze przyspawałem uszy, które przykręciłem specjalnymi śrubami przez sklejkę do wręg drewnianych. Zbiornik może obluzować się jedynie, gdy jakiś statek wjedzie mi w burtę. Ale to wtedy będzie najmniejsze zmartwienie 🙁

– Marek dopasował i dociął sufit nad kabiną rufową oraz osadził element gięty stanowiący narożnik ścian tej kabiny. Przestrzeń wewnętrzna Fayki coraz bardziej się wykrystalizowuje.

– ponieważ mam już generator, wykonałem i wspawałem jego łoże. Zabawa jest o tyle ciekawa, że łoże powinno być poziomo, a nie mogę spawać do poszycia (dna), bo zniszczę ocynk oraz farbę. Spawać mogę tylko do wręg i podłużników. Walczyłem z tym cały dzień. Potem wespół w zespół z Markiem wtarabaniliśmy generator do wnętrza Fayki. Ta kosteczka waży raptem 80kg 😉 nie chciałem też go pogiąć i porysować, więc trochę się umordowaliśmy. Ustawiliśmy go na łożu, powierciłem otwory pod łapy, pomalowałem to podkładówką i sobie schnie. Wczoraj Michał pomalował drugi raz. Podkładówka jest epoksydowa więc powinno wystarczyć. W przyszłym tygodniu pomaluję farbą zęzową i będę montował generator.

To na razie chyba wszystko.

Och byłbym zapomniał, przyszło do mnie radio VHF. Zakupiłem moim zadaniem ciekawe urządzenie. Jest to Nexus NX2500. Porządna VHF-ka z DSC, ale dodatkowo połączona z Navtex. Radyjko zawsze włączam, gdy wypływam – bo tego wymaga dobra praktyka morska i zdrowy rozsądek. Więc zawsze będę miał odebrane wszystkie komunikaty pogodowe oraz ostrzeżenia nawigacyjne przesyłane przez Navtex. Zresztą dostarczona w komplecie antena Navtex z odbiornikiem wysyła te komunikaty po RS232 więc wystarczy prosty „rozdzielacz” i mogę dodatkowo odbierać je na komputerze.

No i dzisiaj zapłaciłem za dryfkotwę Jordana. Jak dojdzie to ją opiszę.

Fotek niewiele, bo nic spektakularnego się nie działo, ale parę jest: