Nadbudówka na gotowo…

Po Piątkowo/Sobotnich  weselnych zabawach na ślubie Wiesi brata Romka i naszej księgowej Agnieszki wybraliśmy się wspólnie do stoczni. Wystartowaliśmy z domku po dwunastej, więc pracę zacząłem po szesnastej.

Do zrobienia było przygotowanie do spawania końcowego całej nadbudówki łącznie z dachem.

Wszystko elegancko dopasowałem, „przyheftowałem” – czekało na pospawanie. Potem postanowiłem pomalować minią cały pokład. Kogo nie spytam: poczynając od Leszka, a kończąc na Panu od firmy, która ma malować jacht uważają, że takie malowanie/gruntowanie jest bez sensu. Ja jednak nie mogę patrzeć na korodujące blachy.

Wprawdzie nie jest to pełnowartościowa, zdrowa korozja z wżerami: tylko lekki nalot, ale i tak mnie to wkurza.

Zatem pomalowałem sporą część pokładu. Nadbudówki i części rufowej nie malowałem, bo Leszek potem płacze, że takie malowane elementy słabo się spawa migomatem. Przy tym malowaniu zastała mnie ciemna nocka. Potem tylko prysznic, wypumeksowanie z twarzy i rąk miniowych piegów, browarek i lulu.

Rano planowałem wstać o szóstej, jak zwykle w takich sytuacjach, rzeczywistość przegoniła plany i zwlokłem się o wpół do ósmej. Kawka, szlifierki, spawarki, zabawki i na jachcik.

Hej!!! Ludziska pobudka!!! Cała wioska wstaje!!! Sławek zaczyna swoje harce.

Myślę, że jeżeli niebawem nie skończę głośnych prac, to mnie jakąś kłonicą lub cepem zdzielą, gdzieś w ciemnym kącie. Ale już niedługo koniec, więc może przeżyję.

Ranek nastrajał mnie ochoczo do szlifierki kątowej. Nie ma to jak zapach szlifowanego metalu o poranku. Wyciąłem otwór pod okno do sypialni admiralskiej z kokpitu. Tak się „zapaliłem do pracy” przy tym szlifowaniu, że musiałem ugasić ogień na piersi. Nowiutka kurteczka robocza zajęła mi się żywym ogniem. A miała być kurde niepalna :(.

Dopasowałem okienko, przyhewtowałem – można spawać.

Zrobiła się dziesiąta i Leszek zawołał mnie na kawkę. Potem razem zaczęliśmy działać. Leszek spawał nadbudówkę „na gotowo”, a ja przygotowywałem rufową część pokładu. Potem Leszek spawał moje przygotowane elementy pokładu, a ja pomalowałem nadbudówkę. Po obiadku zabrałem się za robienie tymczasowych okien nadbudówki z pleksi. Bardzo  mi zależny na zamknięciu jachtu, tak by woda już nie leciała do wnętrza.

Niestety moja piękniejsza połowa oznajmiła, że koniec zabawy i wracamy do chałupy. Wytargowałem tylko, że dokończę malowanie pokładu. Okna skończę w przyszłym tygodniu. Domalowałem więc cały pokład do końca, pstryknąłem dokumentacyjne fotki, pozbierałem zabawki, wyszorowałem się i do domku.

Przy okazji zbierania zabawek przypomniało mi się, to co pokazywał mi Leszek. Jeden z klientów przymocował do naszego podnośnika kartkę dla swoich robotników. Kartka jest następującej treści:

Po skończonej pracy pozostaw platformę w nienagannej czystości. Będzie to świadczyć o Twojej wysokiej kulturze osobistej.

Co ciekawe ten podnośnik zawsze wraca z budowy czysty … sic.